Svakog dana pojavi se 266 novih porno-sajtova, a svake sekunde 30.000 ljudi prati neki pornografski sadržaj preko interneta

Iako gej pornografija ima dugu istoriju, datira još iz stare Grčke, njen razvoj počinje tek pojavom fotografije i filma. Prvi gej pornić „Vitezovo zaprepašćenje" snimljen je 1929. Film, koji traje desetak minuta, prikazuje eksplicitni analni odnos dve osobe od kojih je jedna odevena kao vitez, a druga nosi žensku odeću. Tek na kraju filma, nakon što se „dama" prikaže spreda, publika saznaje da se radi o muškarcu.

Dva svetska rata nisu pogodovala razvoju gej pornografije. Ni godine nakon rata nisu blagonaklone - svet je fokusiran na jačanje porodice i promovisanje heteroseksualnog obrasca.

Američki zakon je zabranjivao prikazivanje nagog ženskog tela u eksplicitnim pozama, ali ne i muškog. Ovu mogućnost koristi fotograf Bob Mizer, gej, i osniva firmu „Model Guild" koja objavljuje nekoliko magazina s fotografijama atletski građenih muškaraca, često s jakom homoerotskom konotacijom, poput rvačkih poza.

Uporedo s foto-magazinima, pojavljuju se eksplicitni gej stripovi. Tom of Finland je najpoznatiji umetnik koji crtežima alfa-muškaraca šokira javnost. Jakih vilica, širokih ramena, mišićavih stomaka, oblih zadnjica, snažnih nogu i predimenzioniranih polnih organa, Tomovi junaci očaravaju homoseksualce i navlače gnev konzervativne javnosti. Nešto kasnije američki umetnik Robert Mepltorp u vrhunske galerije moderne umetnosti unosi fetišizirane fotografije nauljenih muških zadnjica i ekstremno velikih penisa. Od sedamdesetih godina do danas mnogi umetnici stiču epitet „gej" zbog vidljivog iskazivanja homoerotike u svojim radovima. Neki od njih su Džoe Filips, Patrik Filion i čuveni fotografski i partnerski dvojac Pjer i Žil.

Seksualna revolucija šezdesetih donosi liberalnije zakone, pa se materijali pornografskog sadržaja znatno lakše šire. Američka državna pošta dozvoljava distribuciju časopisa i filmova s muškom golotinjom i gej pornografija počinje da hvata zamah. Prvi legalno prikazan pornić u američkim bioskopima bio je „Dečaci u pesku", gej film, emitovan godinu dana pre legendarnog „Dubokog grla".

Sedamdesetih je industrija porno-filmova naglo rasla, pa se na tržištu pojavljuje sve veći broj gej produkcija. Paralelno s društvenim oslobađanjem, produkcije plasiraju filmove koji prikazuju seks na popularnim gej okupljalištima: plažama, u saunama ili seks-klubovima.

Vodeće gej porno produkcije Man At Play: Produkcija  neguje fetiš muškaraca u poslovnim odelima, kao i tzv. foot, odnosno fetiše vezane za muška stopala, čarape i cipele. Filmovi su zasnovani na odnosu moći između muškaraca na višim i nižim društvenim pozicijama. Bel Ami: Produkcija plasira soft- i hardcore filmove. U filmovima dominira romantični odnos među akterima. Do sada su, osim filmova, objavili nekoliko kalendara i knjiga. COLT Studio: Produkcija postoji više od 40 godina. Na tržište plasiraju DVD filmove raspoređne prema određenim žanrovima. Dva najvažnija slogana ove kuće su „Ako je muževan, ime mu je COLT“ i „Veći je bolji“. Raging Stallion Studios: Tvrda porno produkcija čiji su zaštitni znak žestoke scene fistinga. Jedna od retkih produkcija koja komponuje originalnu muziku za svoje filmove i prodaje je kao soundtrack. Hot House Entertainment: Produkcijska kuća koja nudi pet žanroviskih linija. Osobenost ove produkcije je negovanje fetiša Speedo kupaćih gaćica, velikih penisa i seks igračaka namenjenih analnom seksu. Tvrda porno produkcija čiji su zaštitni znak žestoke scene fistinga. Jedna od retkih produkcija koja komponuje originalnu muziku za svoje filmove i prodaje je kao soundtrack.

Osamdesete godine su važan tranzicioni period za celokupnu porno-industriju. Pojavom video traka distribucija filmova postaje jednostavnija, a cena sve dostupnija. U tom periodu ustaljuje se matrica gej pornića: akteri se sretnu, razmene nekoliko rečenica, slede oralni i analni seks, a kraj filma obeležavaju prizori ejakulacije. Glumci u filmovima su mladići do 25 godina, vižljaste građe, u suprotnosti s krupnim, maljavim muškarcima iz filmova sedamdesetih. Tokom osamdesetih se javlja podela na „aktivne" i „pasivne" uloge, odnosno na one koji penetriraju i one koji prihvataju penetraciju. Mnoge od „aktivnih" rola tumače heteroseksualni muškarci koji uloge prihvataju zbog novca. Upravo zato filmovi iz ovog perioda lišeni su drugog odnosa osim seksualnog.

Tokom devedesetih u industriju gej pornografije ulazi Kristen Bjorn, bivši porno-glumac i umetnički fotograf, koji postavlja visoke standarde u produkciji. Bjorn dosta pažnje posvećuje glumcima, što doprinosi većem stepenu uverljivosti. Devedesete je obeležio i fenomen fokusiranog porno-tržišta koje nije zaobišlo ni gej scenu. Producenti se usmeravaju na specifične potrebe: amaterska pornografija, vojska, vezivanje, brutalni seks, orgije, mršavi, debeli, transseksualci, kao i filmovi u kojima se prikazuju određeni fetiši, zapljusnuli su police videoteka. Gej pornografija je devedesetih godina prerasla u subkulturu: definišu se produkcije, stvaraju klubovi, pojavljuju se prve velike gej porno-zvezde.

Početkom novog milenijuma gej pornografija je u vrhu najprofitabilnijih zabava. Kao i u drugim industrijama, porno-marketing stvara tržište neprestano kreirajući nove fetiše. Većina produkcijskih kuća, kao i porno-sajtova, profilisana je u određene kategorije. Mišićavi, mede (naziv za punije i maljave gej muškarce), blizanci, Azijati, neke su od tih kategorija. Takođe, izbor fetiša je veliki: uniforme, poslovna odela, koža, vezivanje, spanking (lupanje po zadnjici) nezaobilazne su potkategorije svakog većeg sajta s gej pornografijom.

Prema statistikama, svakog dana pojavi se 266 novih porno-sajtova, oko 30.000 ljudi svake sekunde prati neki pornografski sadržaj preko interneta, a 37 ljudi u veb-pretraživače ukuca pojam koji ih vodi do nekog porno sadržaja. Skoro 35 procenata konzumenata pornografskih sadržaja jesu - gej muškarci. Ovim fenomenom bavio se beogradski umetnik Aleksandar Maćašev, koji je 2003. godine napravio seriju slika za desktop pod nazivom „Jpeg_dicks". Kolekcija je napravljena od slika muških polnih organa preuzetih s interneta.

„Internet svoj opstanak duguje ekspanziji pornografskih sadržaja koji se efektno distribuiraju i konzumiraju. Demokratična, nehijerarhijska struktura dozvoljava distribuciju sadržaja različitih seksualnih grupacija. Fotografije penisa, koje konzumira uglavnom muška gej populacija, kao i svaki drugi pornografski sadržaj poseduju visoki stepen žanrovske čistote. Ja sam ih preuzeo u čistom obliku i uz simulaciju uljanih slika na ironični način dao im auru građanske umetnosti", ističe Maćašev.

Kontroverze koje okružuju gej pornografiju su brojne. Dok neki tvrde da je ona produkt represivne patrijarhalne politike, da je nasilna i loše utiče na izgradnju seksualnih stavova, mnogi se slažu da je gej pornografija polje identifikacije.

 

Istočna Evropa je riznica gej porno glumaca. Ako se izuzme Severna Amerika, najveći broj aktuelnih zvezdi gej pornića kao što su: Arpad Mikloš, Jon Davidov, Pavel Novotni, Aleš Hanak, Tomi Hansen, František Haf, Sančez Viva, Lukas Ridgeston dolazi iz istočno-evropski država. Zanimljivo je da iz Mađarske, porno prestonice Istočne Evrope, dolaze blizanci Daniel i Žan Lotrek, kao i trojke Džejson, Džimi i Džio koji se u gej pornićima pojavljuju isključivo zajedno, ali van ličnog seksualnog odnosa.

Uredništvo izdavačke kuće „Bruno Gmunder", koja izdaje eksplicitnu gej literaturu, zauzima stav da je „pornografija važan momenat u prepoznavanju identiteta gej muškaraca". S druge strane, formirana su brojna udruženja koja se zalažu za sankcionisanje gej pornografije pod opravdanjem da ona širi nastranost, ali i da ova grana pornografije „podstiče adolescente da postanu homoseksualci". Protiv gej pornografije je i konzervativniji deo boraca za prava seksualnih manjina. Oni tvrde da gej pornografija učvršćuje stereotipe prema gej populaciji. Statistike tvrde suprotno - 58 odsto gej i biseksualnih muškaraca koji koriste internet konzumira porno-sadržaje bar tri puta nedeljno.

Draško Bogdanović, kanadski gej fotograf bosanskog porekla, kaže da je porno-industrija slična kozmetičkoj.

„Pornografija izvlači nesigurnost iz svojih konzumenata - prelepa lica, savršena tela, ogromni polni organi. Većina uživa u onome što nema. Ali ima i pornofila iz zadovoljstva. Mislim da je pornografija u celini, pa i ona s prefiksom gej, i dalje tabu, uprkos činjenici da ona čini 80 odsto internet sadržaja", naglašava Bogdanović.