Izvan našeg materijalnog sveta, izvan naših uobičajenih pravila, ograničenja i pretpostavki koje donosimo, postoji veći spiritualni realitet koji deluje pod skupom viših principa koji nam mogu pomoći da iskoračimo iz gluposti, svađi i ropstva. Znanje koje je ograničeno samo na fizički svet i vezano uz mane naših 5 čula, nije dovoljno za postizanje slobode.

Metafizika je nauka o višem znanju, dubljim istinama o životu. Mi jedino možemo prepoznati te više istine o životu i prilagoditi se njima ako se izdignemo nad starim načinima ponašanja i spojimo se s novim koje imaju nezamislive prekrasne mogućnosti.

- sve je svest, i sva svest ima jedinstveni izvor. To je ultimativni centar, inicijator svih uzroka, jezgra promatrača, onaj koji odlučuje

- svest je sanjač (Kreator), sanjani ( individualizirana svest ) i područje sna ( materija, energija, prostor i vreme ). Nema razlike između realnosti i sna osim što realnost uključuje masovnu svest koja drži pravila realiteta krutim, a u snovima obično samo licna podsvijest tako djeluje. Kako misao čini podlogu objekta u snovima, tako i misaona forma čini osnovu materije u slabljenju realiteta.

- Kreacija je beskonačna, napravljena od sjedinjenog neograničenog bića ( Kreatora ) i njegovih izražavanja kao beskonačnu varijaciju konačnih bića. Izraženo drugim rečima, Kreator je beskonačno biće koje izražava svoje beskonačne potencijale kroz beskonačan broj konačnih avenija. Dok putevi individualnih evolucija počinju i završavaju se - početak kao prvo komešanje svesti među primarnom materijom i kraj kao sukladno ujedinjenje s Kreatorom - veliki eksperiment koji radi na sebi je bez početka i kraja jer je tu beskonačan broj tih puteva.

- iz razloga što sav život deli isti izvor, povezan je i ima istu važnost. Samo se izražavanje spomenutog izvora razlikuje jednu vrstu životne forme od druge. Da bi se razlikovali stupnjevi, svaka životna forma je obdarena sa slobodnom voljom, potencijalnom mogućnosti da izabire nezavisno o odabiru bića druge vrste. Slobodna volja dodaje faktor većeg broja mogućnosti koji čini veliki eksperiment interesantnim umesto dosadnim i determinističkim.

- egzistencija je i holografska i fraktalna po prirodi. Holografska je u smislu da sve mogućnosti postoje istovremeno i van vremena, dok se naša individualna svest meša sa statičkim modelom i to generise iluziju dinamičkih iskustava. Drugim rečima, mi smo ti koji se krećemo kroz statički model, područjem sna Kreatora. Egzistencija je fraktalna u smislu da slobodna volja zahteva diskontinuitete i neprihvatljive kompleksnosti u toj statičkoj mreži mogućnosti. Fraktal postoji kao statički model kreiran iz determinističkih jednadžbi, ali zbog beskonačne kompleksnosti fraktalnog, njegovo istraživanje od strane svesnog promatrača postaje nedeterministička afera. I zato igra života može biti karakterizirana slobodnom voljom čak i ako je "igrača ploča" sama po sebi statička i deterministička.

- progres se stvara kada slobodna volja ublaži interakciju između dve suprotne sile. To formira trojstvo sastavljano od aktivne sile, pasivne sile i neutralizirajuće ili balansirajuće sile. To trojstvo može biti viđeno svuda gde se ostvaruje neki progres. Npr., tenzija gudačkog instrumenta obuhvata aktivnu silu, inercija gudačkog instrumenta stvara pasivnu silu, a muzičar je balansirajuća sila. Iz toga se rađa muzika. Unutar individualaca niži impulsi formiraju pasivnu silu, viši spiritualni "pozivi" srca formiraju aktivnu silu, a vi - inkarnirana svest - formirate balansirajuću silu pomoću izbora između ta dva suprotna polariteta. Iz tog je rođen progres vaše licne evolucije. Čak i fraktalna granica Mandelbrot-ove jednadžbe zahteva njezinu beskonačnu kompleksnost tako da je balansirajuća tačka između dve suprotne matematičke vrednosti, konačna i beskonačna - što seže unatrag u realnost bića kao fraktalni hologram.

Dobro i zlo

- Izbor dozvoljava nekome da služi Kreatoru unutar samog sebe kao istraživanje drugih ili kao služenje Kreatoru unutar ostalih. Prvi put je identificiran kao zlo/tama/negativnost, dok je drugi put asociran kao dobro/svetlost/pozitivnost. To čini dve grane evolucije - jedna koja radi protiv principa i zakona Kreatora i druga koja radi u skladu s njim. Obe definitivno služe za služenje Kreatorovog ispitivanja sebe, ali jedino pozitivni put to radi u balansirajućem smislu. Napetost među te dve evolucione grane obogaćuje veliki eksperiment i omogućuje pokretačku silu za evoluciju obe grane.

- kao što je Goethe napisao, mračne sile "žele zauvek zlo bez obzira na večno dobro". Put OPS ( opredjeljenje prema sebi, služenje sebi ) uprkos što daje pojedincu njegovu snagu, takođe ga stavlja u nezavidnu poziciju služenja višim snagama. Najveća snaga svega je ionako Kreator, kojeg ove mračne sile nevoljno služe jer omogućuju velikom eksperimentu pasivnu silu koja je potrebna za evoluciju. Oni osiguravaju tamnu stranu protiv onoga za što se svetlost zalaže. Lucifer je upućen nama kao "donosioc svetla" jer kroz OPS akcije, manipulacije i nametanja boli, samo-služeći individualci su nesvesno dali drugima mogućnost da vide svetlo.

Kosmologija

- Konačna svest može biti klasificirana u skali jedne oktave razvoja svesti. Ta oktava se izdiže prirodno jer svest je vibracija, a vibracija se dešava između početne tačke ( kao materija ) i završne tačke ( kao ujedinjenje s Kreatorom ) i tako čini jednu skalu. Ta skala se sastoji od osam nota ( do,re,mi,fa,so,la,ti,do ). Prva nota označava "spavajuću" svest, a zadnju notu čini aktivnu svest - i pogledajte da one imaju isto ime, ilustrirajući kako su spavajuća i aktivna svest samo dva izražaja iste beskonačne svesti. Prostor između dve note na toj evolucijskoj skali se zove "denzitet" i tako imamo ukupno 7 denziteta, svaki obuhvata posebnu klasu svesnog razvitka. Viši denziteti imaju veće vibracije svesti i više su razvijeni.

- dok denziteti kategoriziraju razne evolucijske nivoe "sanjanog", pojmovi "prostornovremenski" i "vremenskoprostorni" klasificiraju različite aspekte "područja sna". Prostornovremensko je područje slučajnih interakcija znano kao fizikalnost, gdje su dva ili više bića u međusobnoj interakciji i ograničena su uobičajenim "setom" fizikalnih zakona. Tu se dešavaju iskustva i uče se lekcije - zemlja, ratište, učionica. Suprotno, vremenskoprostorno je područje neba, komandirajućeg centra, ured učitelja. To je područje gde pojedinci mogu imati pogled iz "ptičje perspektive" onoga što se dešava u prostornovremenskom području, omogućujući mirnu tačku kontemplacije, refleksije i planiranja daljnjih iskustava prostornovremenskog područja. To je prvi zakon među fizičkih inkarnacija. Niži denziteti egzistiraju primarno u prostornovremenskom području, dok viši izabiru postojanje isključivo u vremenskoprostornom.

Licna duhovna evolucija

- Kad se inkarniramo u fizičko telo, iskusimo mističnost svesti i zaboravimo ko smo. Tada nam društveno uslovljavanje i biološki impulsi nametnu "lažan" identitet koji je totalno u neslaganju sa našom istinskom spiritualnom prirodom. Većina ljudi nosi taj lažni indentitet celog života i ne uspeju prepoznati i ispuniti svoje prave razloge za inkarnaciju. Ali za ostale, intuicija i iskustva pomažu im da shvate da ima nešto više u životu nego što "prihvata" materijalni svet - Matrica. Kroz život ti individualci iskuse više impulse koji ih vode prema jasnoći u njihovim snovima, a istovremeno imaju niže koji ih pozivaju na san. Za onog koji konstantno sluša te više impulse, unutrašnji i vanjski svet mu se transformise i počinje funkcionisati po duhovnim pravilima, umesto materijalnim, i nestaju ograničenja materijalnog sveta i otvaraju se nove mogućnosti. To je proces premašivanja Matrice, koristeći više zakone koji poništavaju niže, razvijanjem i ćišćenjem nečije unutrašnje prirode da rezonira sa višim realitetima egzistencije. To je preduslov za iskorištavanje nečijeg potencijala